Düğününde elini kaybetti ama azmi ve devlet desteğiyle engelleri aştı

Gümüşhane’nin Gözeler Köyünde 1958 yılında dünyaya gelen evli ve 4 çocuk sahibi 65 yaşında ki Mürsel Eryılmaz, Askerden geldikten sonra evlendi. Eryılmaz, 1983 yılında kendi düğününde elinde dinamit patlaması sonucunda sağ elini kaybetti. Patlamadan sonra sağ eli olmadan çalıştığı halk kütüphanesinde kazandığı tüm parayı psikolojik tedavi için harcayan Eryılmaz, aldığı psikolojik desteğin ardından hayatının geri kalanını engellilere umut olmaya karar verdi.

“Devlet desteğiyle tarıma başladı

Engellilere İstihdam Projesi kapsamında tarım ve hayvancılık alanında birçok teşvik alan Eryılmaz, 19 sene önce tamamını devletten hibe destekli aldığı seracılık projesi ile tarım hayatına başladı. Devlet desteği ile aldığı çeşitli sebze ve meyve fidanları ile kendi bahçesinde sera kuran Eryılmaz, evinin geçimini de bu işten kazandığı para ile karşılıyor. Kendi kurduğu derneğinde katkısı ile devletin engellilere sağladığı teşvik projelerinden faydalanmaya devam eden Eryılmaz, seracılığın yanı sıra hayvancılık ile de uğraşarak tamamını devlet destekli hibe ile aldığı 30 kovan arıyı bugün 200 kovana çıkardı. Eryılmaz, bundan 5 sene önce hazineden 10 seneliğine kiraladığı yaklaşık 50 dönümlük alana Tarım ve Orman İl Müdürlüğü’nden yüzde 60 hibe ile aldığı bin ceviz fidanın dikti. Daha sonra cevizlerin üzerine 600 fidan daha ekleyen Eryılmaz, cevizleri ile kentin ekonomisine katkı da bulunmayı hedefliyor. Eryılmaz, Cevizlerinin 2-3 sene içerisinde meyve vermesini bekliyor.”Geçimini tarım ve hayvancılıktan kazanıyor”Emekli olduktan sonra tarım ve hayvancılık ile uğraşmaya başladığını ve bu durumun zamanla kendisi için gelir kapısına dönüştüğünü anlatan Eryılmaz, “Devlet memuruydum, daha sonra malulen emekli oldum. Aynı zamanda engelliyim. Emekli olduktan sonra arı işine başladım. Devlet desteği ile 30 tane arı kovanı aldım. Şuanda bu sayıyı 200 adet kovana çıkardım. Daha sonra ise hazineden 50 dönümlük bir yer aldım. Orman İşletmesi tarafından proje destekleniyor. Cevizleri ektiğim araziyi 10 seneliğine kiraladım. Bu alana bin ceviz fidanı diktim. Arıcılıktan elde ettiğim balı da satıyorum. Bir sene de 2-3 ton bal alıyorum. Kilosunu da 250 TL’den satışa sunuyorum. Cevizlere henüz sıra gelmedi. Daha onların meyvesini alamadım. Yaklaşık 2-3 sene sonra inşallah onlarda olacak” dedi.”Elimin olmaması bana engel değil!”

Engellilere İstihdam Projesi kapsamında tarım ve hayvancılık alanında birçok teşvik alan Eryılmaz, 19 sene önce tamamını devletten hibe destekli aldığı seracılık projesi ile tarım hayatına başladı. Devlet desteği ile aldığı çeşitli sebze ve meyve fidanları ile kendi bahçesinde sera kuran Eryılmaz, evinin geçimini de bu işten kazandığı para ile karşılıyor. Kendi kurduğu derneğinde katkısı ile devletin engellilere sağladığı teşvik projelerinden faydalanmaya devam eden Eryılmaz, seracılığın yanı sıra hayvancılık ile de uğraşarak tamamını devlet destekli hibe ile aldığı 30 kovan arıyı bugün 200 kovana çıkardı. Eryılmaz, bundan 5 sene önce hazineden 10 seneliğine kiraladığı yaklaşık 50 dönümlük alana Tarım ve Orman İl Müdürlüğü’nden yüzde 60 hibe ile aldığı bin ceviz fidanın dikti. Daha sonra cevizlerin üzerine 600 fidan daha ekleyen Eryılmaz, cevizleri ile kentin ekonomisine katkı da bulunmayı hedefliyor. Eryılmaz, Cevizlerinin 2-3 sene içerisinde meyve vermesini bekliyor.

“Geçimini tarım ve hayvancılıktan kazanıyor”

Emekli olduktan sonra tarım ve hayvancılık ile uğraşmaya başladığını ve bu durumun zamanla kendisi için gelir kapısına dönüştüğünü anlatan Eryılmaz, “Devlet memuruydum, daha sonra malulen emekli oldum. Aynı zamanda engelliyim. Emekli olduktan sonra arı işine başladım. Devlet desteği ile 30 tane arı kovanı aldım. Şuanda bu sayıyı 200 adet kovana çıkardım. Daha sonra ise hazineden 50 dönümlük bir yer aldım. Orman İşletmesi tarafından proje destekleniyor. Cevizleri ektiğim araziyi 10 seneliğine kiraladım. Bu alana bin ceviz fidanı diktim. Arıcılıktan elde ettiğim balı da satıyorum. Bir sene de 2-3 ton bal alıyorum. Kilosunu da 250 TL’den satışa sunuyorum. Cevizlere henüz sıra gelmedi. Daha onların meyvesini alamadım. Yaklaşık 2-3 sene sonra inşallah onlarda olacak” dedi.

“Elimin olmaması bana engel değil!”

Eryılmaz, “Elimi kaybettikten sonra psikolojim bozulmuştu fakat azmim ile her şeyin üstesinden geldim. Engelliler derneği yoktu, derneği kurdum .Bir çok engelli kardeşime destek oldum. Devlet desteğiyle sera kurdum. Arıcılık yapıyorum. Tarım alanları kurdum. Yetiştirip, evime, aileme, milletime katkıda bulunuyorum. Elimin olmaması bana engel değil”

“Çocuklarım, torunlarım bana yeter”

İleri de çocuklarına bir gelir kapısı olsun diye ceviz diktiğini aktaran Eryılmaz, “En azından çocuklarımız, torunlarımız yer. Bunların hepsini tek başıma yapmam mümkün değil. Çocuklarım yardımcı oluyor. Eşim, kızım, oğlum, gelinim hepsi yardım ediyor. Elimin olmaması bana hiç engel olmuyor. Eskiden oluyordu ama alıştım. Şu anda hiçbir engelim yok. Allah’ıma şükürler olsun. Herkes bir engelli adayıdır. Ben askerden geldikten engelli oldum. Psikolojimde sonradan düzeldi. Emekli olduktan sonra yurt dışına gittim. Orada ki engelli bireyleri gördükten sonra hayata tutundum. Allah’ıma şükür benim bir engelim yok dedim” ifadelerini kullandı.